ارتینگ در ارتفاعات
ارتینگ در ارتفاعات یکی از مهمترین اقدامات حفاظتی برای دکلهای مخابراتی، برق، رادیویی، تلویزیونی و سایر سازههای بلند است که نقش حیاتی در ایمنی تجهیزات و افراد ایفا میکند. با توجه به اینکه دکلها و سازههای مرتفع بهطور مستقیم در معرض صاعقه و تخلیههای الکتریکی اتمسفری قرار دارند، ایجاد یک سیستم ارتینگ استاندارد و اصولی در ارتفاعات کاملاً ضروری است.
در این روش، قسمتهای فلزی دکل و تجهیزات نصبشده در ارتفاع (مانند آنتنها، رادیوها و سیستمهای مخابراتی) توسط سیمها و کابلهای مسی با سطح مقطع مناسب به یک مسیر تخلیه ایمن متصل میشوند. جریان صاعقه یا اضافه ولتاژ، از بالاترین نقطه دکل جمعآوری و بهسرعت به زمین منتقل میشود تا از آسیبدیدگی تجهیزات و خطرات جانی جلوگیری گردد.
ارتینگ در ارتفاعات معمولاً شامل اجزایی مانند: میله صاعقهگیر در بالای دکل، هادیهای نزولی (Down Conductor)، بستها و کلمپهای اتصال، و سیستم ارت در پایین دکل (چاه ارت یا ارت سطحی) است. کیفیت اتصالات و استفاده از متریال استاندارد در این نوع ارتینگ اهمیت بسیار بالایی دارد؛ زیرا هرگونه نقص میتواند مسیر تخلیه جریان را مختل کرده و خسارتهای سنگینی به همراه داشته باشد.
از مهمترین مزایای اجرای ارتینگ در ارتفاعات میتوان به افزایش ایمنی دکلها در برابر صاعقه، جلوگیری از سوختن تجهیزات مخابراتی و الکترونیکی، تامین امنیت کارکنان و افزایش طول عمر سازه اشاره کرد.
به طور کلی، ارتینگ در ارتفاعات بهعنوان یکی از ضروریترین زیرساختهای حفاظتی برای دکلها و سازههای مرتفع شناخته میشود و اجرای صحیح آن مطابق با استانداردهای بینالمللی، تضمینکننده پایداری و ایمنی کامل پروژه خواهد بود.
