ارتینگ روش سطحی یکی از روش‌های رایج و اقتصادی برای اجرای سیستم زمین است که بیشتر در مناطقی با خاک مرطوب، حاصل‌خیز و دارای فضای باز مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این روش به جای حفر چاه عمیق، از مسیرهای افقی در سطح زمین (عمق ۵۰ تا ۸۰ سانتی‌متر) استفاده می‌شود و الکترودها یا سیم‌های مسی در داخل ترانشه‌های کم‌عمق خوابانده می‌شوند. سپس اطراف آنها با مواد کاهنده مقاومت مثل بنتونیت، ذغال و نمک پر می‌شود تا رسانایی زمین افزایش یافته و مقاومت الکتریکی به حد مطلوب برسد.

این روش به دلیل هزینه کمتر و اجرای ساده‌تر نسبت به روش عمقی، به‌ویژه در پروژه‌های بزرگ، محوطه‌های صنعتی، کارخانجات، نیروگاه‌ها و زمین‌های کشاورزی مورد توجه قرار می‌گیرد. مهم‌ترین مزیت ارتینگ سطحی این است که به‌دلیل گستردگی سطح تماس الکترودها با خاک، امکان دستیابی به مقاومت پایین‌تر با استفاده از متریال کمتر فراهم می‌شود.

ارت سطحی در مناطقی که سطح آب زیرزمینی بالا است یا خاک دارای رطوبت کافی است، بهترین بازدهی را دارد. با این حال در زمین‌های خشک یا کم‌جا، معمولاً گزینه مناسب‌تری نسبت به روش عمقی نیست.

به طور کلی، ارتینگ روش سطحی یک راهکار مطمئن، مقرون‌به‌صرفه و ساده برای ایمن‌سازی تجهیزات الکتریکی، مخابراتی و صنعتی است و اجرای صحیح آن نقش مهمی در افزایش طول عمر تجهیزات و تامین ایمنی جانی افراد خواهد داشت.